«Skjømmingstid», et høstdikt fra Helge Stangnes

Dagen har stemt
strengan mot kveld.
Endå skin toppan
av solglødde fjell.
Snart skal dem slokne og gjømmes.
-Tenn ikkje lys
la det skjømmes.

Sommaren kom,
reiste så stilt.
Hausten sitt slør
famne oss mildt.
No kan det lengtes og drømmes.
-Tenn ikkje lys,
la det skjømmes.

Glea og sorg,
alt har si tid.
Daga blir fødd,
reise førbi.
Blomstra skal frøes og glømmes.
-Tenn ikkje lys,
la det skjømmes.

Tenn ikkje lys.
La meg få se
natta som kjem
slik som ho e.
Ingen førr tida kan gjømmes.
-Tenn ikkje lys,
la det skjømmes.

Foto: Anne-Lise Simmersholm, Harstad
Helge Stangnes, «Landet og lyset» Nordkalottforlaget/Nordnorsk Magasin AS 1996 og «Samla dikt» 2015